երկոտանի

հա, առավոտ շուտ պետք էր զարթնել
մի քիչ փնթփնթալով սկսել օրն ու գործ անել․
հազար մեկ երրորդ անգամ զարթնելուց հետո
առաջին անգամ երկոտանին իրեն տեսավ,
պատուհանից դուրս նայեց,
ջազ լսեց, թեյեց
ստացվում էր,
մի տեսակ նորահայտ դեմքով
ես ու դու արեց,
խոսեեեեե՜ց․
ավարտվում էր դինոզավրերի ժամանակաշրջանը․

մի քիչ ռոմանտիկները ծաղիկ ու կանաչ խոտերի մասին խոսեցին,
մի քիչ էլ՝ արևից, բանից,
թե երկոտանին ինչպես տեսավ արև, բան,
ինչպես չափեց դարպասներից այն կողմի աշխարհը
ֆիզիկոսներին ու իրենց անհայտ մնացած չափման մեծություններով․
ինքս լսեցի-
լու՛րջ, գրողը տանի,
երկոտանին հելլօ էր ասում,
գժվելու չափ շատ էի սպասել․
էվոլյուցիան կերտել էր շնչասպառության հասնելու եղանակ․

125․․․