Կախվել են մտքերը ժանգոտված հույսերից,
Որ քիչ առաջ կապու՜յտ էին այնպես, թեթև՜ էին այնպես,
Եվ պատկերներն են խռնվում Իրականություն կոչվող
Այս մեծ էկրանին․
-Եվ ինչ՜․
-Մի հիմար քայլից փոխվում է, ահա՛,
Մի ո՜ղջ առօրյա․
Եվ պատկերներն են խռնվում Իրականություն կոչվող
Այս մեծ էկրանին․
-Եվ ինչ՜․
-Մի հիմար քայլից փոխվում է, ահա՛,
Մի ո՜ղջ առօրյա․
Ու ես, անզո՜րս, ես ամաչու՜մ եմ․․․
Տվածդ ցավից,
Ես ամաչու՜մ եմ․․․
-Ու ի՞նչ է մնում -
Աչքերս փակել՝ սևացնելու համար
Իրականություն կոչվող
Այս էկրանը մեծ․․․
Տվածդ ցավից,
Ես ամաչու՜մ եմ․․․
-Ու ի՞նչ է մնում -
Աչքերս փակել՝ սևացնելու համար
Իրականություն կոչվող
Այս էկրանը մեծ․․․
125...
No comments:
Post a Comment